كودك در سال اول زندگي نبايد هيچ تنشي را تجربه كند

^{يك روان‌پزشك كودك و نوجوان الگوهاي ارتباطي در سال‌هاي اول زندگي را در شكل‌گيري اضطراب قابل اهميت دانست و گفت: برخي از افراد به صورت بيولوژيك و جسمي مستعد بروز اضطراب هستند؛ اين در حالي است كه عوامل محيطي هم در ايجاد و بروز علايم اضطراب نقش مهمي دارند.}

^{دكتر ميترا حكيم شوشتري در گفت‌وگو با ايسنا، گفت: روابطي كه والدين با كودك برقرار مي‌كنند از جمله عوامل محيطي است كه در ايجاد و بروز علايم اضطراب موثر است.}

^{وي با اشاره به دلبستگي ناايمن در كودك و عواقب آن در دوران بزرگسالي گفت: دلبستگي ناايمن در كودكان به اين ترتيب است كه كودك با دور شدن از والدين ابراز نگراني كرده و زماني كه دوباره با والدين تماس پيدا مي‌كند، نمي‌تواند ابراز خوشحالي كند. در صورتي كه كودك در الگوي ارتباطي اوليه كه دلبستگي او را شكل مي‌دهد دچار مشكل شود، در دوران بزرگسالي به اضطراب مبتلا مي‌شود.}

^{دكتر حكيم شوشتري با بيان اين مطلب كه حس اعتماد به اطرافيان و محيط، اغلب در سال‌هاي اول زندگي شكل مي‌گيرد، ادامه داد: اگر كودك در سال‌هاي اوليه زندگي احساس كند كه موجود ارزشمندي است و اطرافيانش نيز قابل اعتماد هستند در دوره‌هاي بعدي زندگي كمتر دچار اضطراب شده و توانايي مقابله با آن را به دست مي‌آورد. بنابراين يكي از عواملي موثر در مهار اضطراب اين است كه در سال اول زندگي، كودكان نبايد هيچ گونه تنشي را تجربه كنند.}

^{اين روانپزشك كودك با اشاره به عواقب حمايت بيش از حد مادر از كودك گفت: حمايت زياد مادر از كودك اين حس را به كودك القا مي‌كند كه محيط ناامن است و به اين ترتيب زمينه‌هاي ايجاد اضطراب را در كودك تقويت مي‌كند. همچنين مادراني كه هيچ گونه استقلالي به كودك نمي‌دهند، حس بي‌كفايتي را در وي ايجاد كرده و با كنترل شديد وي مي‌توانند عامل ايجاد اضطراب در كودك باشند.}

^{وي در اين باره ادامه داد: كودكاني كه مهار رفتاري بالايي دارند زماني كه در موقعيت‌هاي جديد قرار مي‌گيرند تمايلي به كشف آن موقعيت ندارند و از نظر جسمي علايم كامل اضطراب را از خود بروز مي‌دهند. به عنوان مثال، مردمك‌ها اتصاع پيدا كرده و قند خون آنها افزايش مي‌يابد. اين علايم نشان دهنده‌ اين موضوع است كه بخش مهمي از اضطراب ژنتيكي است.}

^{دكتر حكيم شوشتري گفت: همه‌ افرادي كه مستعد بروز اضطراب هستند نمي‌توانند دچار اضطراب شوند؛ چرا كه محيط در نشان دادن واكنش و يا تعديل واكنش اضطرابي نقش مهمي دارد.}

^{وي با اشاره به علايم اضطراب خاطرنشان كرد: اضطراب بيشتر از طريق علايم جسمي خود را نشان مي‌دهد. در صورتي كه علت جسمي براي كابوس‌هاي شبانه، تهوع، استفراغ، سردرد و دل درد تشخيص داده نشود، ريشه‌ آن اضطراب و افسردگي است. همچنين ترس از جدايي از والدين از ديگر علايم اضطراب است.}

^{اين روانپزشك كودك با اشاره به نقش والدين مضطرب در كودكان و نوجوانان گفت: با توجه به اين كه ژنتيك نقش مهمي در اضطراب دارد، كودكان داراي والدين مضطرب هم از نظر الگوبرداري و هم از نظر ژنتيكي مستعد ابتلا به اضطراب هستند. همچنين در صورتي كه والدين از نظر ارتباطي با كودك مشكل داشته باشند، كودك بيشتر در معرض اضطراب قرار مي‌گيرد.}

^{دكتر حكيم شوشتري در پايان درمان اضطراب در كودكان و نوجوانان را وابسته به شدت علايم آن دانست و گفت: ممكن است براي درمان اضطراب درمان دارويي نياز باشد. همچنين تعارضاتي كه بين اعضاي خانواده وجود دارد در درمان مهم است. اصلاح و تعديل روش‌هاي ارتباطي كودك با والدين نيز در نظر گرفته مي‌شود.}